De eerste expositie met een cardioloog

Een aantal jaren geleden loop ik in Lelystad een galerie binnen, mijn oog valt daar op het Cobra-achtige werk met veel verf en vooral veel kleur. Ik dacht eerst even iets te zien van Karel Appel, maar ik vond het sterker. Omdat ik tijdens het schrijven van deze blog op het punt sta naar Lelystad te rijden, denk ik terug aan mijn eerste kennismaking met Menno Baars.

Een aantal jaren geleden loop ik in Lelystad een galerie binnen, mijn oog valt daar op het Cobra-achtige werk met veel verf en vooral veel kleur. Ik dacht eerst even iets te zien van Karel Appel, maar ik vond het sterker. Toen ik naar de signatuur keek zag ik de naam van de kunstenaar: Menno Baars. Thuis gekomen zocht ik via Google uit wie deze kunstenaar is, een kunstenaar die eigenlijk cardioloog is. Of andersom natuurlijk?

Menno Baars is cardioloog en werkt in een ziekenhuis te Lelystad, tja wat een opmerkelijke combinatie dacht ik nog. Men zegt weleens dat toeval niet bestaat, een paar weken na deze ontmoeting met de schilderijen gaat mijn telefoon: Menno Baars…

Of ik zijn werk al eens ooit had gezien? Ja natuurlijk zie ik, ik vind het erg goed waren mijn woorden. We maakten een afspraak bij mij thuis en filosofeerden over een samenwerking. We vonden het beiden wel een goed idee om een expositie te organiseren, de eerste expositie van en met Menno Baars.

De locatie regelden we in Eindhoven, een leuk kantoorpand met een zaal waarin gras als vloerbedekking lag, beter kon eigenlijk niet. Er kwamen meer mensen op af dan ik had durven dromen, de echte kunstkenner zag de kwaliteit van de autodidact Menno Baars.

Zijn verhaal als arts en kunstenaar sprak velen aan, daarbij een mooi boek waarin wijlen volksdichter Driek van Wissen mooie stukken heeft geschreven maakte alles compleet.

Baars vertelt mij dat hij zichzelf als kunstenaar helemaal kan laten gaan, dit in tegenstelling tot zijn werk als cardioloog in het ziekenhuis. Hier gelden regels en protocollen, in zijn kunstwerken zijn geen regels. Hij laat zich dan leiden door passie.

Een mooie quote van Menno Baars: ‘Karel Appel is dood, de koning leeft’